دانه های برنج را دانه دانه
مثل هر بار برای تو نوشتم:
دل من خون شد ازین غم، تو کجایی؟
و ای کاش که این جمعه بیایی!
دل من تاب ندارد، همه گویند به انگشت اشاره، مگر این عاشق دلسوخته ارباب ندارد؟
تو کجایی؟ تو کجایی...
و تو انگار به قلبم بنویسی:
که چرا هیچ نگویند
مگر این منجی دلسوز ، طرفدار ندارد ، که غریب است؟
و عجیب است
که پس از قرن و هزاره
هنوزم که هنوز است
دو چشمش به راه است
و مگر سیصد و اندی نفر از شیفتگانش ، زیاد است
که گویند
به اندازه یک « بدر » علمدار ندارد!
و گویند چرا این همه مشتاق ، ولی او سپهش یار ندارد!
=-=-=
جواب امام زمان:
تو خودت!
مدعی دوستی و مهر شدیدی که به هر شعر جدیدی،
ز هجران و غمم ناله سرایی ، تو کجایی؟
تو که یک عمر سرودی «تو کجایی؟» تو کجایی؟
باز گویی که مگر کاستی ای بُد ز امامت ، ز هدایت ، ز محبت ،
ز غمخوارگی و مهر و عطوفت
تو پنداشته ای هیچ کسی دل نگران تو نبوده؟
چه کسی قلب تو را سوی خدای تو کشانده؟
چه کسی در پی هر غصه ی تو اشک چکانده؟
چه کسی دست تو را در پس هر رنج گرفته؟
چه کسی راه به روی تو گشوده؟
چه خطرها به دعایم ز کنار تو گذر کرد
چه زمان ها که تو غافل شدی و یار به قلب تو نظر کرد...
و تو با چشم و دل بسته فقط گفتی...
تو کجایی!؟ و ای کاش بیایی!
هر زمان خواهش دل با نظر یار یکی بود، تو بودی...
هر زمان بود تفاوت ، تو رفتی ، تو نماندی.
خواهش نفس شده یار و خدایت ،
و همین است که تاثیر نبخشند به دعایت ،
و به آفاق نبردند صدایت
و غریب است امامت
من که هستم ،
تو کجایی؟
تو خودت کاش بیایی
به خودت کاش بیایی...!
آن موقع را نمیدانم؛ چه میگفتند و در فکر چه چیزی و چه کسی چشم بستند
وقتی با بال بسته پرواز کردند
آمدنشان را میفهمم اما؛
175 شهیدِ متخصصِ قربانیِ جاسوسیِ اطلاعات
اکنون آمده اند تا بگویند:
« ما اجازه نمیدهیم ! »
برگرفته شده از darichehentezar.blog.ir
سلام آقا؛
.
"اَینَ الغَریب... اَینَ الحَبیب "
.
صدایت میکنم آقا
همین جایم...خودم...تنها
از این پایین به آن بالا
صدایم می رسد آقا...؟!!؟!؟
.
نگاهم در زمین گیر است
خودم هم خوب میدانم
بســـــــی دیر است
بســــــی دیر است برای پَر زدن امّا،
.
امیدم را نگیر آقا
.
.
از این سقف گناهانم دعا بالا نمی آید
دعا آنجا نمی آید.
.
دعایم را ببر بالا.
شِفاعت کن مرا آقـــــــــــا.
شما را میدهم سوگند.
به حق مادرت زهرا(س).
.
نگاهت را نگیر آقا.
نگاهت را نگیر آقا.
.
.
الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّک الْفَرَج.
